Duikverslag 24 april, De Osse
Het is zondagochtend, 24 april. Eindelijk is het zover. Al zeker een half jaar kijk ik hier naar uit. Het trainen in het zwembad liep vertraging op door de laatste lockdown, daarna zijn we hard gaan trainen, en nu gaat het dan echt gebeuren: Mijn eerste duik in buitenwater.
We zijn op weg naar Zeeland, onze eerste duik gaat plaatsvinden in de Grevelingen bij Den Osse. Eerst nog naar het vulstation bij de duikwinkel, daar wachten Anjo en Wil ons al op. In de winkel vind ik nog nieuwe duikbril die beter mij past. Dan snel door naar de duikstek. Het is prachtig weer, met een stralende zon. We verkennen de steiger even en krijgen nog wat uitleg over hoe en waar we gaan duiken. Het waait wel, dus een beetje golfslag aan de kant, maar het is wel mooi helder water.

Dan terug naar de auto, om onze uitrusting klaar te maken en om te kleden. Eerst gaan Anjo en Wil een duik maken met mijn vader en mijn broer. Ik kleed me wel alvast om, want als ze terug zijn, ga ik gelijk met Anjo mee.
Mijn vader gaat met een sprong van de steiger te water, en verdwijnt met Wil onderwater. Mijn broer gaat de trap bij de steiger af, en nadat hij wat extra lood krijgt, gaat hij uiteindelijk ook onder, samen met Anjo. Dan is het wachten…
Na een tijdje helpt Jan me om de rest van mijn uitrusting aan te trekken, en als Anjo
terugkomt met mijn broer, sta ik klaar om het water in te gaan. Ik heb mijn net nieuwe bril op, dus eerst eens kijken of die goed werkt. Ik kijk onderwater, en zie tussen mijn voeten een zeester, zo groot als mijn vin! Anjo houdt mij vast bij mijn vest, en samen zwemmen we bij de trap weg. Mijn bril werkt perfect!
Eerst blijven we nog aan het oppervlak, maar als Anjo ziet dat alles goed gaat, geeft hij het teken om af te dalen en verdwijnen we onder water. Op een paar meter diep is het nog mooi licht, en heeft alles nog kleur. Overal liggen oesters en lopen krabbetjes.

Anjo neemt me mee naar een fuik om te kijken wat erin zit. Onderweg er naartoe zie ik zeesterren, naaktslakken, en in de fuik zit een grote kreeft! Helaas had ik mijn cameraatje niet bij me, die heeft mijn vader gebruikt om mij te filmen. Volgende keer neem ik hem zelf mee!
Als we terug zijn, kleden we ons snel om, en in de auto warm ik weer een beetje op. Daarna met zijn allen een patatje eten bij Effe Pauze, en dan weer op weg naar huis.
Volgend weekend weer! Next stop: Het Frans Kok rif bij Dreischor.
Josh (11)
einde bericht