Auteur: Danaus

Woensdagavond 27 september was er een Algemene Leden Vergadering. Deze werd gehouden in de hal van het zwembad. De opkomst was groter dan bij de vorige vergadering. 

Daisy en Jesse kwamen even snel langs met een lekker stuk chocola voor de duikinstructeurs en Jan. Tijdens de vergadering werden André en Jan bedankt voor hun inzet voor de kascontrole commissie. Zij kregen daarvoor een fles Tripel Karmeliet. Volgend jaar doen ze weer de kascontrole! 

Wil trad af als penningmeester en werd bedankt voor zijn inzet. 

Ook onze materiaalman Jan werd bedankt voor zijn nimmer aflatende ondersteuning in zowel het zwembad als aan de waterkant. 

Anjo en Dik waren herkiesbaar als respectievelijk voorzitter en secretaris. Danaus werd door het bestuur voorgesteld als penningmeester. Iedereen werd unaniem gekozen voor zijn/diens functie.

Einde Bericht

Door Danaus

Vandaag (23 juli) gaan we duiken bij Dreischor Gemaal. Daar zouden we vorige week ook gaan duiken, maar toen door drukte uitgeweken naar Dreischor Frans Kokrif. Anjo heeft van te voren verteld, dat hij het “stilhangen” met mij wil oefenen. Mijn gedachte was toen om m’n camera mee te nemen, zodat ik een mooie reden heb om ook echt stil te hangen. 

Foto Wil: Danaus krijgt uitleg van Anjo

We komen aan op de parkeerplaats en Anjo neemt me mee naar de plek waar we het water ingaan. Er is geen steiger met een trappetje, maar wel een soort van stenen pad met een touw. Mijn duikinstructeur vertelt, dat het eerste stuk ondiep en glad is. Hij vertelt ook welke route we ongeveer gaan zwemmen. Daarna lopen we terug naar de auto om ons om te kleden. 

Foto Dik: Parkeerplaats bij Dreischor Gemaal

Foto Danaus: Anjo door een fish eye lens

Na het omkleden lopen we naar de waterkant. Anjo loopt als een kievit zo het water in.
En ik? Ik loop met beperkter zicht door mijn duikbril voetje voor voetje over de gladde stenen, veel te bang dat ik op m’n plaat ga. Uiteindelijk lig ik dan lekker in het water. Nu de volgende uitdaging: mijn vinnen aantrekken. Na 5 minuten spartelen en Anjo als steunpaal misbruiken heb ik ze dan toch aangekregen. Anjo heeft ze als volleerd duiker natuurlijk zo aan! 

Foto Danaus

Onze duik begint. Gelijk komen we de eerste kwallen tegen, zoals ik ze bij iedere duik tegen kom. Ik weet nog, dat ik tijdens mijn eerste duik dacht, dat ik in een scène van Finding Nemo terecht was gekomen. Zoveel kwallen had ik toen om me heen. Toch blijven ze iedere keer mooi om te zien. 
Andere dieren, die ik tijdens eerdere duiken ook gezien heb zijn verschillende soorten krabbetjes. Ook zie ik deze keer weer kreeften. Bij deze schaaldieren heb ik toch de neiging om voorzichtig te zijn. Hun scharen zijn te groot en te scherp. 

Foto Danaus: Doorkijkje

We komen aan bij de begroeide palen. Anjo wijst veel dingen aan, maar ik en stilhangen is nog wel een dingetje. We komen ook Wil en Lars tegen. Laatstgenoemde is enorm herkenbaar aan zijn witte vinnen, zoals ik herkenbaar ben aan mijn zwart met roze vinnen. 

Foto Danaus: Lars

We zwemmen weer terug richting het startpunt. Onderweg gebaart Anjo, dat we even rustig op onze knieën moeten gaan zitten. We gaan een oefening doen: bril leegblazen. Anjo doet het eerst en daarna doe ik het. Het gaat goed! Dat mag ook wel, want hij is in het zwembad weken met mij bezig geweest om dit er goed in te krijgen zonder dat ik in paniek raak of hoestend en proestend binnen 1 seconde boven ben, omdat ik water binnen krijg. We doen het een tweede keer en daarna nog een derde keer. Alle keren gaan gelukkig goed. 

We zwemmen verder. Ineens zie ik een groenig visje. Vissen heb ik bij eerdere duiken nog niet zo veel gezien. Ik wil het visje op de foto zetten, maar als ik dichtbij genoeg ben, zwemt het visje weer weg. Ik zwem erachter aan, Anjo meetrekkend aan de buddylijn. Meerdere keren zwemt het weer weg en meerdere keren trek ik Anjo gewoon mee. Uiteindelijk heb ik wel een foto kunnen maken. Nu is het echt tijd om naar het startpunt te gaan. Anjo moet nog een tweede duik maken met een andere duiker in opleiding. 

Foto Danaus: Anjo, een lachende Saagrika en Shaquille

Anjo blijft lekker in het water en schreeuwt de druk van zijn duikfles naar Dik, die alles staat te noteren op de kant. Ik spartel weer om mijn vinnen uit te krijgen. Ze hebben er even geen zin in. Ondertussen komen Saagrika en Shaquille over de gladde stenen heen gewankeld. Als Saagrika net het water in is, neem ik een foto van het drietal. Anjo maakt de opmerking: “Saagrika, je moet wel even lachen voor de foto!” Saagrika begint te lachen en ik neem nog een foto. Wil geeft aan mij door wat zijn tussenstand van zijn meter is. Anjo, Saagrika, Wil en Shaquille gaan onder. Ik ga weer spartelen om mijn vinnen uit te krijgen en nu lukt het wel. Samen met Lars glibber ik langs het touw over de gladde stenen het water uit. Gelukkig krijg ik gelijk van Dik mijn gewone bril. Dat is toch wel een stuk fijner om naar de auto te lopen en me daar weer om te kleden. Tijdens het omkleden staan Lars en ik naar een bord vol stickers van duikclubs te kijken. Lars vindt, dat daar ook een sticker van onze vereniging op moet. Gelukkig heb ik er 1! Dik had namelijk op mijn verzoek die dag er een paar voor me meegenomen. Vakkundig plakt Lars de sticker op het bord. 

Foto Danaus: Het bord met stickers bij Dreischor Gemaal

Einde Bericht